မူလစာမ်က္ႏွာ

နေမာတႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

Saturday 27 August 2011

ေဗာဓိ ေညာင္ပင္ သမုိင္း


သီ၀နတ္ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္သည္႔ ဘဂၤလားျပည္ အလည္ပုိင္း ကုိ အုပ္စုိးသည္႔ သာသကၤမင္း က ခရစ္ႏွစ္ ၆ ရာစုခန္႔က ေဗာဓိပင္ကုိ ခုတ္ျဖတ္တူးေဖာ္ပစ္ျပီး
ေထာပတ္မ်ားေလာင္းထည္႔ကာ မီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ႔တာပါ  ဤအေၾကာင္းအရာကုိ ၾကားသိျပီး မဂဓတုိင္းျပည္႔ရွင္ ဘုရင္ပူရာဏမာဗာ ကထပ္မံစုိက္ပ်ဳိးခဲ႔ပါတယ္ တဖန္ သာသကၤမင္း ကထုိေဗာဓိပင္ကုိ ထပ္မံဖ်က္ဆီးျပီး ဤေနရာ၌ ေဗာဓိပင္ မစုိက္ရဟု အမိန္႔ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္
ဘုရင္ ပူရာဏမာဗာ ကလည္း ဒုတိ္ယအၾကိမ္ ထပ္မံစုိက္ပ်ဳိးပါတယ္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထုိေဗာဓိပင္ ဟာ တညတည္း ၁၀ ေပခန္႔
ၾကီးျမင္႔လာခဲ႔တာပါ ထုိေဗာဓိပင္ ကုိလည္း သာသကၤမင္းက ၃ ၾကိမ္ေျမာက္ အၾကြင္းမရ ခုတ္ျဖတ္ဖ်က္ဆီးျပီး ၂၄ ေပခန္႔ျမင္႔တဲ႔ ေက်ာက္လက္ရန္း
ၾကီးကုိ ကာရန္ထားခဲ႔ပါတယ္္ ပူရာဏမာဗာ ကလည္းႏြားႏုိ႔ျဖင္႔ သြန္းေလာင္းျပီး တတိယ အၾကိမ္ေျမာက္စုိက္ပ်ဳိးခဲ႔ပါတယ္
( ေက်ာစာ၀န္ "ကာနင္ဂန္" ကမူ ထုိေက်ာက္လက္ရန္း ၾကီးကုိ ေဗာဓိပင္ကုိ ရန္သူတုိ႔ မဖ်က္ဆီးႏုိင္ရန္ ဘုရင္္ပူရာဏမာဗာ ကပဲ ျပဳလုပ္ခဲ႔တယ္လုိ႔
ဆုိပါတယ္)
(သာသကၤမင္း ဟာ ေဗာဓိပင္ကုိ တူးေဖာ္စဥ္က အျမစ္အဆုံးကုိ ရွာမေတြႏိုင္ခဲ႔ဟုလည္း ဆုိထားပါေသးတယ္။)
 ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၁၁ ခုက ဘူခ်န္ဟန္မီတန္ အမည္ရွိ အဂၤလိပ္ပညာရွင္ တဥိးက ဗုဒၶဂယာကုိ ေရာက္ခဲ႔ဘူးရာ သူက ခက္မ ၅ ျဖာ ႏွင္႔ စည္ပင္ေနသည္႔
အျမင္႔ေပ ၃၀ ရွိ ေဗာဓိပင္ၾကီးကုိ ျမင္ေတြခဲ႔ျပီး ထုိေဗာဓိပင္ ၏ အသက္မွာ ႏွစ္တရာအုိမည္မထင္ဟု ဆုိခဲ႔ပါတယ္
၁၈၇၅ ခုႏွစ္၌ ဤေဗာဓိပင္ ဟာ တပင္လုံယုိရြင္ေနေသာေၾကာင္႔ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၌ ေလနီၾကမ္း ႏွင္႔ လဲပါသြားခဲ႔ပါတယ္
ထုိအပင္မွ အေစ႔မ်ားကုိ ယူထားလုိက္သည္႔ အျပင္ အခက္ၾကီးတခက္ကုိ လည္း ထုိေနရာ၌ ျပန္လည္စုိက္ပ်ဳိးခဲ႔ပါတယ္
မည္သူစုိ္က္ပ်ဳိးခဲ႔တယ္ ဆုိတာေတာ႔ အတိအက် မပါပါ။ ထုိအခိုင္မွ ေပၚထြန္းစည္ပင္လာခဲ႔တဲ႔ ေဗာဓိပင္မွာ ယခု ရွိေနသည္႔ ေဗာဓိပင္ ျဖစ္ပါတယ္
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ လက္ရွိ ေဗာဓိပင္ သည္ ဘုရားရွင္ ပြင္႔ေတာ္မူခဲ႔ရာ ေဗာဓိပင္ၾကီးမွ အဆက္အႏြယ္ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္။

No comments:

Post a Comment